Otrzymaliśmy zdjęcie pracowników Huty Szkła w Ożarowie Mazowieckim.

Huta Szklana w Ożarowie została założona i zbudowana przez Kazimierza Ansgarego Kamińskiego w 1906 roku. Była pierwszym a do 1945 roku jedynym polskim zakładem przemysłowym w Ozarowie. Zaspokajała zapotrzebowanie rynku na szkło apteczne, gospodarcze oraz laboratoryjne. Zakład został znacjonalizowany po zakończeniu II wojny światowej w 1945 roku, a zamknięty w 2001 roku.

01-pracownicy-Huty-Maria-Regula

Na zdjęciu od prawej:
Tyłem – Aleksander Leżyński, Tadeusz Trawiński, Jan Adamiak (ojciec Wandy Bednarskiej), Kazimierz Skowroński (tato Marii Reguły), Stanisław Żwirski (2 córki Małgorzata i Halina), Janina Kiedrowska (mama Krystyny Dąbrowskiej), Tadeusz Wołkow, Eugeniusz Zbigniew Kiedrowski (ojciec Krystyny Dąbrowskiej)
Brak ustalenia czyj fragment twarzy widać przy twarzy pani Janiny Kiedrowskiej.

Zostało zrobione w Ośrodku Wypoczynkowym w Wildze, który należał do Huty i gdzie pracownicy zakładu spędzali wczasy z rodzinami. Były to drewniane domki w lesie a budynek murowany pełnił rolę kuchni i stołówki. Wczasowicze sami przygotowywali sobie posiłki..

Postanowiliśmy przybliżyć sylwetki osób ze zdjęcia i szerzej zaprezentować „Ludzi Huty”.

 

Jan Adamiak

Urodził się 12 marca 1914 roku w Warszawie, zmarł 18 września 1990 roku w wieku 76 lat, został pochowany na cmentarzu w Ołtarzewie. Był synem Stanisławy i Michała Adamiaków.

01-Jan-Adamiak

Jan Adamiak

02-BednarskaW-2023-024

Jan Adamiak w Poroninie w 1955 roku.

Dziadkowie ze strony mamy Wandy Bednarskiej, Aleksander i Aleksandra Wilamowscy  mieszkali w Ożarowie. Dziadek pracował w Hucie Szklanej Kazimierza Kamińskiego. Po pewnym czasie wyjechali do Dubeczna w powiecie włodawskim, gdzie działały huty szkła. [pisaliśmy o Dubecznie we wpisie o rodzinie Radwanów].

W Ożarowie pozostał Jan.  Ożenił się z Genowefą z domu Wilamowską urodzoną 6 lutego 1915 roku w Hucie Galicynów

Prawdziwie Huta Szklana Golicynów (od nazwiska budowiczego) założona w 1840 roku na wydzielonej części majątku w StarejWsi koło Węgrowa przez księcia Sergiusza Golicyna ożenionego w 1836 roku z Marią Ewą hrabiną Jezierską.

Praca ks. Zbigniewa Rostkowskiego z Drohiczyna „Huta Szklana Galicynów” w powiecie węgrowskim w latach 1840-1878

We wrześniu 1939 roku urodziła się ich pierwsza córka Janina 1939-2017 (I voto Kołosowska, II voto Iwańska). Rodzina mieszkała w Konotopie a po otrzymaniu mieszkania w Hucie Szkła przeprowadziła się do domów huckich w Ożarowie. W 1949 roku, już w Ożarowie urodziła się druga córka Wanda, po mężu Bednarska.

03-BednarskaW-2023-027-Popowo-nad-Bugiem 04-BednarskaW-2023-026-Popowo-nad-Bugiem
W Popowie nad Bugiem. Stoi na pierwszym planie Genowefa, siedzi jej mąż Jan Adamiak i córka Wanda.ok. 1960 rok W Popowie nad Bugiem. Stoi na pierwszym planie Wanda, w głębi Robert Mamaj, nn.

Przy Hucie działała świetlica (dziś w tym budynku jest Klub AA). Pani Zofia Więckowska prowadziła zajęcia z dziećmi pracowników Huty.

05-BednarskaW-2023-019

Dzieci pracowników Huty po przedstawieniu przygotowanym przez panią Zofię Więckowską. Starsze dziewczynki to śnieżynki, młodsze krasnoludku. Na ścianie zdjęcie Bolesława Bieruta zmarłego nagle w Moskwie w 1956 roku. Z przodu siedzi Jan Adamiak ze swoją kilkuletnią córką Wandą. Zdjęcie z około 1952 roku..

Jan i Genowefa pracowali w Hucie Szkła, ich córka Janina też podjęła tam pracę. Wanda chodziła do szkoły w Fabryce Kabli.

06a-BednarskaW-2023-023

Wanda Bednarska z domu Adamiak, ok. 1958 rok.

W pewnym momencie rodzina rozważała przeniesienie się do Polanicy, do tamtejszej huty kryształów.

Genowefa Adamiak zmarła 21 grudnia 1966 roku, w wieku 51 lat, została pochowana na cmentarzu w Ołtarzewie.

Jan Adamiak ożenił się powtórnie 20 kwietnia 1968 roku z Janiną Matyjasek z domu Grzegorczyk, córką Szczepana i Franciszki Fus, urodzoną 30 października 1914 roku w Izabelinie. Janina Adamiak z domu Grzegorczyk zmarła 15 lipca 2011 roku, ponad 20 lat później niż jej mąż Jan.

W Hucie Szkła prężnie działała Rada Zakładowa, w której aktywnie pracował Jan Adamiak. Organizowane były wycieczki w różne zakątki Polski, na mecze, do pobliskiego Pomiechówka nad rzekę Wkrę, w których chętnie brali udział pracownicy Huty z rodzinami.

Pierwotnie podróżowano starym Starem, gdzie na pace umocowane były ławeczki. Potem jeździł autobus, zwany z racji swojego kształtu „ogórkiem”.

07-BednarskaW-2023-014

Przy autobusie zwanym „ogórkiem. Po prawej Jan Adamiak. O lewej trzeci w tyle pan Laskowski.

08-BednarskaW-2023-006

Studzianki. Siedzi Jan Adamiak. Od prawej: Alicja Skibińska, Wiejska, Tadeusz Lipiński (żona Henryka pracowała w Kablu, ojciec Tadeusza reperował zegarki), nn, pan Lipiński ale nie rodzina z Tadeuszem.

09-BednarskaW-2023-015

Pierwszy z prawej Jan Adamiak

10-BednarskaW-2023-007

W białej bluzce pani Makulska, na prawo od niej Jan Adamiak.

11-BednarskaW-2023-018Wycieczka do Częstochowy.
Od prawej, trzeci w tylnym rzędzie Mosiądz, drugi w dolnym rzędzie Jan Adamiak, kobieta nad starszą niziutką panią pani Komendarek, dyrektorka szkoły w Kablu, mieszkała na Duchnicach, mąż był aktywny w Kablu (chyba był dyr. szkoły zawodowej w Kablu) – obok po prawej Laskowski. W tylnym rzędzie obok pana w okularach Henryk Grześkowiak, mąż Krystyny Grześkowiak (nauczycielka polskiego, geografii)

12-BednarskaW-2023-013Nad morzem. Druga żona Jana Adamiaka Janina karmi łabędzie, w środku Jan Adamiak.

13-BednarskaW-2023-022Teściowie Wandy: od prawej Irena Bednarska z domu Syndoman, syn Wiesław Bednarski (urodzony 3 czerwca 1947 roku w Ołtarzewie, zmarł 2 września 1998 roku), mąż Wandy, Wacław Bednarski, mąż Ireny, do komunii Piotr Bednarski brat Wiesława, ojciec Kamila Bednarskiego.

 

Glos-Zalogi-1975

Fragment z czasopisma „Głos Załogi” z 1975 roku. „Głos Załogi” to międzyzakładowa gazeta Fabryki Kabli im.M.Buczka,PD „Kablosprzęf i Zakładów Szklarskich L-4 w Ożarowie Mazowieckim
W 1975 roku, w związku z XXX rocznicą PRL wyróżniono Jana Adamiaka za jego prace zawodową i społeczna w Hucie Szkła w Ożarowie Mazowieckim.

Zapraszamy też do poznania losów hutników i ich rodzin, którzy już  zostali Państwu przedstawieni:

Jan Maksymilian Radwan

Jan Maksymilian Radwan z żoną Stanisławą z domu Gonta

Jan Maksymilian Radwan, ur. 21.02.1907 parafia Sawin, Huta Dubeczno, zm. 29.05.1992 roku Ożarów Mazowiecki. Żona Stanisława Gonta, ur. 24.12.1919 rok Mariew, zm. 06.08.1992 rok Ożarów Mazowiecki – Ołtarzew. Slub odbył sie w 1937 roku w Żbikowie.
Jan Maksymilian Radwan  jako młody człowiek został zwerbowany przez pana Ansgarego Kamińskiego, właściciela Huty Szkła w Ożarowie do przyjazdu do Ożarowa i podjęcia pracy w Hucie. Stanisława również pracowała w Hucie.
Więcej przeczytasz we wpisie Rodzina Radwanów.

 

 Franciszek Gryżewski

Urodził się w 1910 r. w miejscowości Gacie koło Borzęcina, zmarł w wieku 72 lat w 1982 roku. Został pochowany w Ołtarzewie. Miał jedyną siostrę Celinę. W 1934 roku ożenił się z Władysławą Włoszczak.
Już jako 12-13 latek rozpoczął pracę w Hucie Szkła wykonując prace pomocnicze ze względu na wiek. Stopniowo nabywał umiejętności aż do mistrza hutnictwa.
Pracował w Hucie przed i po wojnie. Razem ponad 50 lat (z doliczeniem okresu okupacji). Więcej przeczytasz we wpisie Rodzina Gryżewskich.

Stanisław Kołodziej i Stefan Bandurski

Ludzie Huty – Kazimierz Skowroński z rodziną

Kazimierz Skowroński

Kazimierz Skowroński urodził się 4 marca 1926 roku w Borzęcinie Dużym, zmarł w wieku 80 lat 6 maja.2006 roku w Ożarowie, został pochowany na cmentarzu w Ołtarzewie.
Pochodził z wielodzietnej rodziny Łukasza i Marianny z domu Milej Skowrońskich z Borzęcina Dużego.

 

Rodzina Kiedrowskich: wkrótce na stronie

Jeśli rozpoznacie na zdjęciach inne niż opisane osoby, bardzo prosimy o podzielenie się tymi informacjami.

Powiązane zdjęcia:

Ten post ma 2 komentarzy

  1. JAR

    Stanisław Żwirski – bardzo miły ,wesoły i uczynny człowiek, ze względu na wzrost i tuszę nie można było go z nikim innym pomylić. Pracował w hucie ale też był doskonałym malarzem pokojowym z największą kolekcją wałków do zdobienia ścian.Koneser dobrego jedzenia, doradca i krytyk kulinarny , z jego zdaniem liczyły się wszystkie kucharki pracujące w słynnej Ożarowskiej restauracji Turystyczna.
    Był też zapalonym wędkarzem,często z moim ojcem i ze mną jeździł do majątku wuja Sadowskiego w Zawadach koło Kampinosu gdzie łapał największe karpie, czego mu wszyscy zazdrościliśmy.

Dodaj komentarz