Otrzymaliśmy zdjęcie pracowników Huty Szkła w Ożarowie Mazowieckim.
Huta Szklana w Ożarowie została założona i zbudowana przez Kazimierza Ansgarego Kamińskiego w 1906 roku. Była pierwszym a do 1945 roku jedynym polskim zakładem przemysłowym w Ozarowie. Zaspokajała zapotrzebowanie rynku na szkło apteczne, gospodarcze oraz laboratoryjne. Zakład został znacjonalizowany po zakończeniu II wojny światowej w 1945 roku, a zamknięty w 2001 roku.
Na zdjęciu od prawej:
Tyłem – Aleksander Leżyński, Tadeusz Trawiński, Jan Adamiak (ojciec Wandy Bednarskiej), Kazimierz Skowroński (tato Marii Reguły), Stanisław Żwirski (2 córki Małgorzata i Halina), Janina Kiedrowska (mama Krystyny Dąbrowskiej), Tadeusz Wołkow, Eugeniusz Zbigniew Kiedrowski (ojciec Krystyny Dąbrowskiej)
Brak ustalenia czyj fragment twarzy widać przy twarzy pani Janiny Kiedrowskiej.
Zostało zrobione w Ośrodku Wypoczynkowym w Wildze, który należał do Huty i gdzie pracownicy zakładu spędzali wczasy z rodzinami. Były to drewniane domki w lesie a budynek murowany pełnił rolę kuchni i stołówki. Wczasowicze sami przygotowywali sobie posiłki..
Postanowiliśmy przybliżyć sylwetki osób ze zdjęcia i szerzej zaprezentować „Ludzi Huty”.
Jan Adamiak
Urodził się 12 marca 1914 roku w Warszawie, zmarł 18 września 1990 roku w wieku 76 lat, został pochowany na cmentarzu w Ołtarzewie. Był synem Stanisławy i Michała Adamiaków.
Jan Adamiak
Jan Adamiak w Poroninie w 1955 roku.
Dziadkowie ze strony mamy Wandy Bednarskiej, Aleksander i Aleksandra Wilamowscy mieszkali w Ożarowie. Dziadek pracował w Hucie Szklanej Kazimierza Kamińskiego. Po pewnym czasie wyjechali do Dubeczna w powiecie włodawskim, gdzie działały huty szkła. [pisaliśmy o Dubecznie we wpisie o rodzinie Radwanów].
W Ożarowie pozostał Jan. Ożenił się z Genowefą z domu Wilamowską urodzoną 6 lutego 1915 roku w Hucie Galicynów
Prawdziwie Huta Szklana Golicynów (od nazwiska budowiczego) założona w 1840 roku na wydzielonej części majątku w StarejWsi koło Węgrowa przez księcia Sergiusza Golicyna ożenionego w 1836 roku z Marią Ewą hrabiną Jezierską.
Praca ks. Zbigniewa Rostkowskiego z Drohiczyna „Huta Szklana Galicynów” w powiecie węgrowskim w latach 1840-1878
We wrześniu 1939 roku urodziła się ich pierwsza córka Janina 1939-2017 (I voto Kołosowska, II voto Iwańska). Rodzina mieszkała w Konotopie a po otrzymaniu mieszkania w Hucie Szkła przeprowadziła się do domów huckich w Ożarowie. W 1949 roku, już w Ożarowie urodziła się druga córka Wanda, po mężu Bednarska.
 |
 |
| W Popowie nad Bugiem. Stoi na pierwszym planie Genowefa, siedzi jej mąż Jan Adamiak i córka Wanda.ok. 1960 rok | W Popowie nad Bugiem. Stoi na pierwszym planie Wanda, w głębi Robert Mamaj, nn. |
Przy Hucie działała świetlica (dziś w tym budynku jest Klub AA). Pani Zofia Więckowska prowadziła zajęcia z dziećmi pracowników Huty.
Dzieci pracowników Huty po przedstawieniu przygotowanym przez panią Zofię Więckowską. Starsze dziewczynki to śnieżynki, młodsze krasnoludku. Na ścianie zdjęcie Bolesława Bieruta zmarłego nagle w Moskwie w 1956 roku. Z przodu siedzi Jan Adamiak ze swoją kilkuletnią córką Wandą. Zdjęcie z około 1952 roku..
Jan i Genowefa pracowali w Hucie Szkła, ich córka Janina też podjęła tam pracę. Wanda chodziła do szkoły w Fabryce Kabli.
Wanda Bednarska z domu Adamiak, ok. 1958 rok.
W pewnym momencie rodzina rozważała przeniesienie się do Polanicy, do tamtejszej huty kryształów.
Genowefa Adamiak zmarła 21 grudnia 1966 roku, w wieku 51 lat, została pochowana na cmentarzu w Ołtarzewie.
Jan Adamiak ożenił się powtórnie 20 kwietnia 1968 roku z Janiną Matyjasek z domu Grzegorczyk, córką Szczepana i Franciszki Fus, urodzoną 30 października 1914 roku w Izabelinie. Janina Adamiak z domu Grzegorczyk zmarła 15 lipca 2011 roku, ponad 20 lat później niż jej mąż Jan.
W Hucie Szkła prężnie działała Rada Zakładowa, w której aktywnie pracował Jan Adamiak. Organizowane były wycieczki w różne zakątki Polski, na mecze, do pobliskiego Pomiechówka nad rzekę Wkrę, w których chętnie brali udział pracownicy Huty z rodzinami.
Pierwotnie podróżowano starym Starem, gdzie na pace umocowane były ławeczki. Potem jeździł autobus, zwany z racji swojego kształtu „ogórkiem”.
Przy autobusie zwanym „ogórkiem. Po prawej Jan Adamiak. O lewej trzeci w tyle pan Laskowski.
Studzianki. Siedzi Jan Adamiak. Od prawej: Alicja Skibińska, Wiejska, Tadeusz Lipiński (żona Henryka pracowała w Kablu, ojciec Tadeusza reperował zegarki), nn, pan Lipiński ale nie rodzina z Tadeuszem.
Pierwszy z prawej Jan Adamiak
W białej bluzce pani Makulska, na prawo od niej Jan Adamiak.
Wycieczka do Częstochowy.
Od prawej, trzeci w tylnym rzędzie Mosiądz, drugi w dolnym rzędzie Jan Adamiak, kobieta nad starszą niziutką panią pani Komendarek, dyrektorka szkoły w Kablu, mieszkała na Duchnicach, mąż był aktywny w Kablu (chyba był dyr. szkoły zawodowej w Kablu) – obok po prawej Laskowski. W tylnym rzędzie obok pana w okularach Henryk Grześkowiak, mąż Krystyny Grześkowiak (nauczycielka polskiego, geografii)
Nad morzem. Druga żona Jana Adamiaka Janina karmi łabędzie, w środku Jan Adamiak.
Teściowie Wandy: od prawej Irena Bednarska z domu Syndoman, syn Wiesław Bednarski (urodzony 3 czerwca 1947 roku w Ołtarzewie, zmarł 2 września 1998 roku), mąż Wandy, Wacław Bednarski, mąż Ireny, do komunii Piotr Bednarski brat Wiesława, ojciec Kamila Bednarskiego.
Fragment z czasopisma „Głos Załogi” z 1975 roku. „Głos Załogi” to międzyzakładowa gazeta Fabryki Kabli im.M.Buczka,PD „Kablosprzęf i Zakładów Szklarskich L-4 w Ożarowie Mazowieckim
W 1975 roku, w związku z XXX rocznicą PRL wyróżniono Jana Adamiaka za jego prace zawodową i społeczna w Hucie Szkła w Ożarowie Mazowieckim.
Zapraszamy też do poznania losów hutników i ich rodzin, którzy już zostali Państwu przedstawieni:
Jan Maksymilian Radwan
Jan Maksymilian Radwan z żoną Stanisławą z domu Gonta
Jan Maksymilian Radwan, ur. 21.02.1907 parafia Sawin, Huta Dubeczno, zm. 29.05.1992 roku Ożarów Mazowiecki. Żona Stanisława Gonta, ur. 24.12.1919 rok Mariew, zm. 06.08.1992 rok Ożarów Mazowiecki – Ołtarzew. Slub odbył sie w 1937 roku w Żbikowie.
Jan Maksymilian Radwan jako młody człowiek został zwerbowany przez pana Ansgarego Kamińskiego, właściciela Huty Szkła w Ożarowie do przyjazdu do Ożarowa i podjęcia pracy w Hucie. Stanisława również pracowała w Hucie.
Więcej przeczytasz we wpisie Rodzina Radwanów.
Franciszek Gryżewski
Urodził się w 1910 r. w miejscowości Gacie koło Borzęcina, zmarł w wieku 72 lat w 1982 roku. Został pochowany w Ołtarzewie. Miał jedyną siostrę Celinę. W 1934 roku ożenił się z Władysławą Włoszczak.
Już jako 12-13 latek rozpoczął pracę w Hucie Szkła wykonując prace pomocnicze ze względu na wiek. Stopniowo nabywał umiejętności aż do mistrza hutnictwa.
Pracował w Hucie przed i po wojnie. Razem ponad 50 lat (z doliczeniem okresu okupacji). Więcej przeczytasz we wpisie Rodzina Gryżewskich.
Stanisław Kołodziej i Stefan Bandurski
Ludzie Huty – Kazimierz Skowroński z rodziną
Kazimierz Skowroński
Kazimierz Skowroński urodził się 4 marca 1926 roku w Borzęcinie Dużym, zmarł w wieku 80 lat 6 maja.2006 roku w Ożarowie, został pochowany na cmentarzu w Ołtarzewie.
Pochodził z wielodzietnej rodziny Łukasza i Marianny z domu Milej Skowrońskich z Borzęcina Dużego.
Rodzina Kiedrowskich: wkrótce na stronie
Jeśli rozpoznacie na zdjęciach inne niż opisane osoby, bardzo prosimy o podzielenie się tymi informacjami.
Stanisław Żwirski – bardzo miły ,wesoły i uczynny człowiek, ze względu na wzrost i tuszę nie można było go z nikim innym pomylić. Pracował w hucie ale też był doskonałym malarzem pokojowym z największą kolekcją wałków do zdobienia ścian.Koneser dobrego jedzenia, doradca i krytyk kulinarny , z jego zdaniem liczyły się wszystkie kucharki pracujące w słynnej Ożarowskiej restauracji Turystyczna.
Był też zapalonym wędkarzem,często z moim ojcem i ze mną jeździł do majątku wuja Sadowskiego w Zawadach koło Kampinosu gdzie łapał największe karpie, czego mu wszyscy zazdrościliśmy.
Pingback: Ludzie Huty – Kazimierz Skowroński z rodziną – Wirtualne Muzeum Ożarów Mazowiecki