Przedszkole róg Strażackiej i Poznańskiej
Przeczytaj wcześniej wpis „Przedszkola przed wojną w Ożarowie„.
Mamy zdjęcie domu, w którym według wspomnień Haliny Dziewulskiej przed wojną mieściło się małe przedszkole, do którego ona uczęszczała.
Niewielki budynek po lewej, to dom, w którym przed wojną mieściło się przedszkole. W miejscu tego domu stoją, do dziś zachowane, pawilony GS. Obok stojąca kamienica, to budynek mieszkalny wybudowany przed wojną przez Kazimierza Kamińskiego dla pracowników jego Huty Szkła.. Kamienica, nosząca współcześnie numer 173, do dziś pełni funkcje mieszkalne.
Zdjęcie pochodzi ze zbiorów OSP w Ożarowie, z roku 1960 przed rozpoczęciem budowy nowej strażnicy przy obecnej ulicy Strażackiej..
Na zdjęciu najważniejsi strażacy przedwojenni i powojenni, od lewej:
Leszek Stachlewski – jako członek Młodzieżowej Drużyny Strażackiej, późniejszy naczelnik OSP przez 46 lat (od 1970 do 2016 roku),
Stanisław Koprzak – gospodarz OSP Ożarów, z zawodu szewc, miał zakład przy Poznańskiej, (budka drewniana przed budynkiem mieszkalnym naprzeciwko Huty Szkła – do niedawna był tam komis samochodowy),
Kazimierz Wiatrowski, sekretarz OSP Ożarów, zamieszkały przy ul. 11 Listopada,
Zygmunt Holewiński (1898-1989), prezes OSP od 18.09.1932 do 31.01.1937 i po wojnie od maja.1945 do 1950 oraz
Eugeniusz Łazowski (1899-1972), naczelnik OSP Ożarów, od 1939 – 1972 roku.
Przedszkole róg Spacerowej i 3 Maja
Mamy zdjęcie z przedszkola przy ulicy Spacerowej. Jest ono identyczne z zamieszczonym we wpisie o przedwojennych przedszkolach zdjęciu wykonanym przez pana Edwarda Pałuchę w 1945 roku.
Do tego przedszkola chodziła oprócz Aliny Pałucha, Anna Gryżewska. Przedszkole prowadziły siostry urszulanki, jak wspominają obie panie.
W ostatnim rzędzie stoją trzy dziewczynki z kokardami we włosach. Od lewej: Anna Gryżewska, Alina Pałucha, nn. Zdjęcie ze zbiorów rodziny Gryżewskich.
Mamy też zdjęcia
 |
|
Jasełka i choinka w przedszkolu przy Spacerowej (róg 3 Maja). Ania i Jureczek. Zdjęcie ze zbiorów rodziny Gryżewskich.
Z tymi zdjęciami wiąże się wspomnienie pani Anny z Gryżewskich. Chłopczyk widoczny na zdjęciu, to synek młynarza (młyn nr 2 przy Poznańskiej u wylotu ulicy Majewskiego). Bardzo lubił starszą od siebie Annę i byli praktycznie nierozłączni. Gdy posłano go do przedszkola trafił do innej grupy. W czasie leżakowania osobno układano do snu lub odpoczynku dziewczynki i osobno chłopców. W przypadku małego Jureczka nie wchodziło to w rachubę. Personel przedszkola uległ i łóżeczko Jureczka stanęło przy łóżeczku Ani. Ta dziecinna przyjaźń „służyła” całej rodzinie Ani, co jakiś czas dostawali od młynarza trochę mąki i dzięki temu przeżyli trudny czas okupacji.
