Przeglądając strony założonej w 1946 roku przez księdza proboszcza Emiliana Skrzecza Kroniki Parafii Świętego Stanisława Kostki w Ołtarzewie (taki tytuł nosiła parafia Ożarowska do 2 kwietnia 1952 roku) znalazłem na stronie 349 zapisy o przygotowaniach i przebiegu uroczystości Bożego Narodzenia w 1983 roku. To było czterdzieści lat tmu. Proboszczem parafii był wówczas ksiądz Stanisław Martuszewski SAC (1913-2013) a nowy kościół, dolny i górny – obecne Sanktuarium Miłosierdzia Bożego, był jeszcze w trakcie budowy.
Poprosiłem pana Kazimierza Stachurskiego o Jego wspomnienia z tamtego okresu. Otrzymałem taką odpowiedz
„Dziękuję za maila z fragmentem kroniki parafialnej w Ożarowie. Dekoracje, jeszcze w starym kościele, wykonywałem od połowy lat siedemdziesiątych, kiedy wikariuszami przy księdzu proboszczu Stanisławie Martuszewskim byli: ks. Stanisław Świerczek i ks. Stanisław Jóźwik. Poznałem ich wcześniej, kiedy ksiądz Świerczek pracował w parafii Chrystusa Króla przy ul. Skaryszewskiej w Warszawie, gdzie też wykonywałem dekoracje okolicznościowe.
Wystrój dolnego kościoła w Ożarowie na Boże Narodzenie 1983 roku był bardzo ważny dla księdza proboszcza Martuszewskiego, powiedział mi: ,, zależy mi aby Pasterka odbyła się już w nowym kościele i bardzo chciałbym jako pierwszy odprawić mszę świętą w nowych murach, na dole i na górze”.
Dekoracja była tłem dla ołtarza wykonanego przez cieśli budowlanych, przypominała scenę w kolorze błękitu z dużą ilością choinek.
Zdjęcia dekoracji bożonarodzeniowej z 1983 roku w dolnym kościele nie znalazłem, spróbuję opisać jak ona wyglądała.
Do dolnego kościoła, w trakcie trwającej budowy, wchodziło się nie tak jak dzisiaj od strony wschodniej, tylko od strony plebanii.
Wnętrze, bardzo surowe, po zdjętych szalunkach, wyglądało jak duża „grota betlejemska”, przykryta płaską kopułą w kolorze ciemnego betonu. Okna zasłonięte grubą, matową folią, przepuszczały niewiele światła. Drewniany podest z ołtarzem ustawiony był przy ścianie obok dzisiejszego wejścia do zakrystii dolnego kościoła. Za ołtarzem na poziomej, prostokątnej, drewnianej ramie rozpięliśmy błękitne płótno, z przypiętymi, kartonowymi gwiazdami. Na tym tle, oraz po bokach podestu, ustawionych było kilkanaście choinek z lampkami, one były najważniejszą częścią dekoracji. Całe wnętrze oświetlone było prowizorycznie, ale dość jasno i bezpiecznie dla uczestników Pasterki.
W starym, drewnianym kościele urządzony był niewielki Żłobek (Szopka) przy bocznym ołtarzu (po prawej stronie). Było sianko, gnieciony szary papier, figurki gipsowe Świętej Rodziny, pastuszków a potem trzech króli i oczywiście choinki. Tyle pamiętam.
Po czterdziestu latach tak zapamiętałem wystrój dolnego kościoła przygotowany na Pasterkę 1983 roku.
A oto kolejne zapisy z dni świątecznych Bożego Narodzenia 1983 roku.
Dzięki zapisom w kronice parafialnej dowiadujemy się, że pomimo niewykończonego i bardzo surowego i zimnego wnętrza, pierwsza uroczysta Pasterka w nowo budowanym kościele przyniosła uczestnikom wiele radosnych przeżyć z Narodzin Jezusa.
Życzymy wszystkim czytelnikom i ich rodzinom takiej radości z obecnych Świąt Bożego Narodzenia i takich a nawet bogatszych przeżyć obecnej liturgii oraz wiele miłości i błogosławieństwa Dzieciątka Bożego.
Paweł Zdanowicz i Kazimierz Konstanty Stachurski
