Stanisław Kołodziej
Stanisław Kołodziej urodził się w 1902 roku w Ożarowie jako syn Andrzeja i Katarzyny. W 1927 roku ożenił się z Eugenią Brodzką urodzoną w 1907 roku w Szopach w parafii Służew. Rodzina Brodzkich – Aleksander i Helena z Gińków z dziećmi mieszkała w Ożarowie od początku XX wieku. Ślub odbył się w parafii w Żbikowie a udzielał go ks. Włodzimierz Obiedziński, wikary parafii w Żbikowie, późniejszy proboszcz parafii św. Bartłomieja Apostoła w Pawłowicach (1932-1955).
Akt ślubu Stanisława i Eugenii z Brodzkich z 1927 roku w parafii w Żbikowie
Eugenia z Brodzkich i Stanisław Kołodziej. Ślubne zdjęcie z 1927 roku. Zdjęcie ze zbiorów prywatnych.
Stanisław Kołodziej (1902-1970). Zdjęcie ze zbiorów prywatnych.
Stanisław i Eugenia wychowali czworo dzieci: Jadwigę Czesławę (1930-2014), Stanisława (1932-2008), Janinę (1935-2021) i Marię (ur. 1941). Piąte dziecko, urodzony w 1929 roku syn Marian, zmarł po narodzeniu.
Rodzinne zdjęcie z ok. 1936 roku. Eugenia i Stanisław z dziećmi: Jadwigą, Stanisławem i Janiną. Zdjęcie ze zbiorów prywatnych.
Stanisław Kołodziej z dziećmi w ZOO w 1936 roku. Na kolanach trzyma małego tygryska. Zdjęcie ze zbiorów prywatnych
Stanisław Kołodziej pracował jako hutnik w Hucie Szklanej w Ożarowie już od lat 20-ych do lat 60-ych XX wieku. Był to jego jedyny zakład pracy.
Rodzina Kołodziejów mieszkała w domach postawionych dla pracowników Huty Szkła przez jej przedwojennego właściciela Kazimierza Kamińskiego. Początkowo w bloku pod obecnym numerem 167A a potem w 60. latach w bloku Poznańska 167 przy ulicy.
Mąż Janiny, córki Stanisława, Leon Bąkowski (1931-1994) również pracował w Hucie Szkła po wojnie w latach ok. 1956 – 1982.
Hutnicy przed swoim zakładem. Czwarty od lewej Stanisław Kołodziej. Zdjęcie z lat 30 lub 40. Zdjęcie ze zbiorów prywatnych.
Zdjęcie przedstawiające pracowników Huty – lata 60-te XX wieku. Od prawej stoją: nn, Adam Guraj, Eugeniusz Kiedrowski, nn, nn, Stanisław Kołodziej i pozostali czterej nn
Stanisław Kołodziej idzie ulicą Poznańską. Zdjęcie ze zbiorów prywatnych.
Dokładny opis miejsca zrobienia zdjęcia:
Zdjęcie zostało wykonane z osi ulicy Poznańskiej naprzeciw bramy prowadzącej na teren dawnego kościoła drewnianego. Po prawej stronie zdjęcia przed drzewem widać fragment metalowej furtki bramowej a dalej ogrodzenie z siatki na słupkach betonowych działki na której stoi obecny kościół. Po obu stronach asfaltowej jezdni za szpalerami drzew widoczne są rowy odwadniające a za nimi ciągi piesze żwirowo piaskowe. W głębi po lewej stronie zdjęcia widoczny jest budynek przy ulicy Floriana 3 stojący do dzisiaj a obok niższy budynek drewniany z werandą na mapie oznaczony m-1, który był własnością państwa Żurawińskich. Zdjęcie można datować na lata pięćdziesiąte/ początek sześćdziesiątych XX wieku. Budynek państwa Żurawińskich stał na obecnej działce Floriana 2, gdzie wybudowano dom mieszkalny z pasażem handlowym, m.in. z Delikatesami Bogusi
Stanisław Kołodziej porusza się w kierunku zachodnim (do Błonia).
Mapa z 1943 roku aktualizowana w roku 1958. Zaznaczono miejsce stania pana Stanisława Kołodzieja, drewniany kościół, dom przy Floriana 3, dom państwa Żurawińskich. Po obu stronach ulicy Poznańskiej na mapie zaznaczone są drzewa, które zostały wycięte kilkadziesiąt lat temu, zmieniając wygląd ulicy Poznańskiej.
Stanisław Kołodziej
Stanisław Kołodziej zmarł 3 listopada 1970 roku w wieku 68 lat i został pochowany na cmentarzu w Ołtarzewie.
Eugenia Kołodziej z domu Brodzka, żona Stanisława zmarła w 1978 roku w wieku 71 lat i została pochowana na cmentarzu w Ołtarzewie.
We wspólnym grobie spoczywa też Jadwiga Czesława, córka Stanisława i Eugenii (1930-2014).
Grób rodziny Kołodziejów na cmentarzu w Ołtarzewie. Stan 09.02.2023 roku
Na cmentarzu w Ołtarzewie spoczywają też rodzice Stanisława, Andrzej (zm. w 1948 roku) i Katarzyna z Woźniaków (zmarła w 1949 roku), obydwoje urodzeni w 1876 roku. Dzielą grób ze Stanisławem, synem Stanisława i jego żoną Teresą.
Od WMOM: nie ma już grobu Andrzeja i Katarzyny Kołodziejów, rodziców Stanisława. W tym miejscu jest grób Kapuścińskich, w którym pochowano w 2014 roku Henryka Kapuścińskiego. Grób Bandurskich zachował się.
 |
 |
Stefan Bandurski
i
Stanisław Kołodziej
Stefan Bandurski (1901-1950) i Stanisław Kołodziej (1902-1970),
hutnicy Huty Szklanej w Ożarowie
To piękne zdjęcie pokazuje dwóch młodych mężczyzn, hutników Huty Szklanej w Ożarowie: opisywanego powyżej Stanisława Kołodzieja i Stefana Bandurskiego.
Nieprzypadkowo pozują razem do fotografii. Stefan Bandurski to szwagier Stanisława Kołodzieja.
Rodzeństwo Stanisława Kołodzieja
Stanisław Kołodziej miał trzy siostry. Jedna z nich wyszła za mąż za Stefana Bandurskiego i tak rodziny połączyły się.
Marianna Kołodziej
Siostra – Marianna Kołodziej (ur. 1899 r) wyszła za mąż za hutnika Stefana Bandurskiego dnia 2 września 1923. Ślub odbył się w kościele w Żbikowie.
Metryka ślubu Stefana Bandurskiego z Marianną Kołodziej zawartego w 1923 roku w Żbikowie. Metryka nr 78
Mieli oni syna Mariana urodzonego w Ożarowie 29 lipca 1923 roku. Zaraz po ślubie Marianna i Stefan mieszkali w bloku przy Poznańskiej 167A , wybudowanym przez Kazimierza Kamińskiego dla pracowników jego Huty Szklanej w Ożarowie, później wybudowali dom przy ulicy Poniatowskiego 12 (ten dom zachował się).
Za wysokim świerkiem dom Stefana i Marianny z Kołodziejów Bandurskich przy Poniatowskiego 12. Zachowana cembrowina studni przy domu, kilka drzew owocowych, budynek gospodarczy. Stan z 9 lutego 2023 roku.
Stefan i Marianna Bandurscy mieli syna Mariana (1923-1999) i córkę Grażynę.
Stefan zmarł w 1950 roku, jego żona Marianna zginęła w wypadku w 1979 roku.
Zdjęcie zrobione 24 sierpnia 1954, przedstawiające ślub Mariana (syna Stefana i Marianny) z Haliną. Na zdjęciu pierwsza z prawej jest siostra Stanisława Kołodzieja, żona Stefana – wdowa Marianna Kołodziej. Pierwsza z lewej Janina Kołodziej, córka Stanisława Kołodzieja.
Marian (1923-1999) i Halina (zm. 1986) Bandurscy mieli syna Andrzeja Bandurskiego, który ożenił się z Marią Feliksą (1959-2022).
Stanisława Kołodziej
Siostra Stanisława Kołodziej (ur. 1908) w Ożarowie – nie są mi znane jej losy, prawdopodobnie zmarła będąc dzieckiem.
Akt urodzenia Stanisławy Kołodziej w 1908 roku.
Małgorzata Kołodziej
Siostra Małgorzata Kołodziej ur. 1920 roku. Wyszła za mąż w 1938 roku za Antoniego Skarżyńskiego, małżeństwo mieszkało w Warszawie, na Pradze.
Ślub Małgorzaty z domu Kołodziej z Antonim Skarżyńskim w 1938 roku.
Małgorzata zmarła w Warszawie w 1994 roku.
Losy rodziny Kołodziejów i Bandurskich przygotowała Anna Małecka, córka Marii z domu Kołodziej, córki Stanisława i Eugenii z Brodzkich.
Dodatkowe informacje o Stanisławie Kołodzieju
Informacje z przekazanych przez pana Huberta Rydza zdjęć jego Karty Pracy sporządzonej w 1941 roku przez Urząd Pracy w Warszawie, oddział Pruszków. Karty zakładano w oparciu o rozporządzenie w Generalnej Guberni z dnia 20 grudnia 1940 roku.
Pieczęć Urzędu Pracy okupanta niemieckiego.
Stanisław Kołodziej urodzony 3 marca 1902 roku w Ożarowie, żonaty, 3 dzieci urodzonych w latach 1930, 1932, 1935
We wpisie:
Stanisław i Eugenia wychowali czworo dzieci: Jadwigę Czesławę (1930-2014), Stanisława (1932-2008), Janinę (1935-2021) i Marię (ur. 1941). Piąte dziecko, urodzony w 1929 roku syn Marian, zmarł po narodzeniu.
Zamieszkały w Ożarowie w budynku fabrycznym
We wpisie:
Pracował w Hucie Szkła
Terminował w latach 1920-1923 jako szklarz w Hucie Szkła w Ożarowie
1 czerwca 1927 roku złożył egzamin mistrzowski jako hutnik w Hucie Szkła w Ożarowie.
mistrz hutnik od 20.01.1931 do 17.01.1941 roku
Przeszedł do pracy w Fabryce Kabli od 8 maja 1941 roku jako pracownik walcowni gumy.
Jan Maksymilian Radwan
Jan Maksymilian Radwan z żoną Stanisławą z domu Gonta
Jan Maksymilian Radwan, ur. 21.02.1907 parafia Sawin, Huta Dubeczno, zm. 29.05.1992 roku Ożarów Mazowiecki. Żona Stanisława Gonta, ur. 24.12.1919 rok Mariew, zm. 06.08.1992 rok Ożarów Mazowiecki – Ołtarzew. Slub odbył sie w 1937 roku w Żbikowie.
Jan Maksymilian Radwan jako młody człowiek został zwerbowany przez pana Ansgarego Kamińskiego, właściciela Huty Szkła w Ożarowie do przyjazdu do Ożarowa i podjęcia pracy w Hucie. Stanisława również pracowała w Hucie.
Więcej przeczytasz we wpisie Rodzina Radwanów.
Franciszek Gryżewski
Urodził się w 1910 r. w miejscowości Gacie koło Borzęcina, zmarł w wieku 72 lat w 1982 roku. Został pochowany w Ołtarzewie. Miał jedyną siostrę Celinę. W 1934 roku ożenił się z Władysławą Włoszczak.
Już jako 12-13 latek rozpoczął pracę w Hucie Szkła wykonując prace pomocnicze ze względu na wiek. Stopniowo nabywał umiejętności aż do mistrza hutnictwa.
Pracował w Hucie przed i po wojnie. Razem ponad 50 lat (z doliczeniem okresu okupacji). Więcej przeczytasz we wpisie Rodzina Gryżewskich.
Kazimierz Skowroński i Jan Adamiak
Kazimierz Skowroński
Jan Adamiak
Rodzina Kiedrowskich: wkrótce na stronie
Jeśli rozpoznacie na zdjęciach inne niż opisane osoby, bardzo prosimy o podzielenie się tymi informacjami.
Z przyjemnością obejrzałam zdjęcie ul. Poznańskiej. Zamieszkałam w Ożarowie w poł. lat 60-tych w bloku widocznym na zdjęciu. Pamiętam drzewa widoczne na zdjeciu. Ruch samochodowy był trochę większy, ale na drugą stronę, bez żadnych problemów można było przejść w dowolnym miejscu. Po lewej stronie, tam gdzie teraz jest fontanna i bardzo ładnie zagospodarowany teren rosło żyto, a dalej za świeżo postawionymi blokami były stare czworaki i jakieś budynki gospodarcze dawnego folwarku. Ożarów wtedy dostał prawa miejskie.Jak bardzo od tamtego czasu zmienił się świat !