Stanisław Kierbedź (1810-1899) herbu Ślepowron, światowej sławy budowniczy mostów, linii kolejowych, kanałów, budowniczy pierwszego mostu żelaznego w Warszawie po przejściu na emeryturę w 1891 roku zakupił 134. hektarowy majątek w Ołtarzewie z dworem i zabudowaniami i tu zamieszkał.
Postawił sobie zadanie ratowania polskiego rzemiosła. Postanowił rozparcelować majątek na działki i sprzedać je na dogodnych warunkach rzemieślnikom. Docelowo miał powstać silny ośrodek rzemieślniczy w pobliżu Warszawy. Po uzyskaniu zgody od władz carskich na to przedsięwzięcie w 1899 roku Stanisław Kierbedź umiera.
Dzieło zmarłego Stanisława prowadzi dalej córka Eugenia zamężna z bratankiem swojego ojca, który ma również na imię Stanisław. Stanisław Kierbedź Młodszy (1845-1910), syn Hipolita, jest również znanym inżynierem kolejnictwa.
Po wybuchu Rewolucji Październikowej w Rosji do majątku Kierbedziów w Ołtarzewie w 1918 roku ucieka syn Stanisława Kierbedzia – Michał z żoną Katarzyną Turczanin. On będzie również prowadził dzieło parcelacji majątku.
Rozparcelowana w latach 1904-1905 posiadłość Kierbedziów z przeznaczeniem na działki do sprzedaży nosiła nazwę Kolonja „Ołtarzew”. Sprawami wewnętrznymi powstałego osiedla zajmował się Zarząd Kolonii Rzemieślniczej. W roku 1913 został nadany nowy statut mieszkańcom i zmieniono nazwę organizacji na Towarzystwo Miłośników Ołtarzewa. Wchodzący w skład majątku dwór stał się własnością TMO i służył różnym celom. W marcu 1928 roku otwarto w nim kaplicę św. Wojciecha.
Mapa przedstawia plan osiedla Kolonja „Ołtarzew”. Nie jest datowana.
Nie ma na niej zabudowań pallotynów, którzy przybyli do Ołtarzewa w 1927 roku. Nie ma cmentarza, który został wytyczony w 1940 roku. Jest dwór Kierbedzia, który spłonął 8 września 1939 roku. Dwór zwrócony jest frontem w kierunku zachodnim, ku parkowi a bokiem do ulicy Parkowej.
Nazwy ulic zostały naniesione później, innym charakterem pisma.
Trakt poznański (obecnie ulica Poznańska) opisany jest jako „szossa”.
Jednostką długości jest sążeń i łokieć.
W legendzie na mapie podano:
szerokość dróg 25 łokci = 15 metrów
Sążeń = 13,727 łokcia
1 m2 = 3,01 łokcia kwadratowego
W ksiąźce „Rod Kierbedziow” autor podaje, iz ostatecznej parcelacji majatku dokonal syn Stanislawa – Michal, ktory osiadl w odziedziczonym po ojcu Oltarzewie wraz z zona Katarzyna w 1918 r. Po smierci zony w 1929 roku, majatek podzielil i przekazal swoim pracownikom.