Kapliczka w Wieruchowie -Piotrkówku Dużym, 2022 rok

Minęło półtora roku od wezwania do ratowania ponad stuletniej kapliczki przy rondzie w Wieruchowie na skrzyżowaniu ulic Świerkowej i Sochaczewskiej. Opisując historie jej powstania i stuletnich losów, pan Paweł Zdanowicz podkreślał konieczność pilnej interwencji aby ten pomnik lokalnej historii, jak również historii Polski (wystawiona rok po odzyskaniu przez Polskę niepodległości i w czasie walk z bolszewikami o utrzymanie tej wolności) zachował się dla następnych pokoleń a nie stał się kupką zlasowanej cegły.

Ratunek nadszedł  ze strony Starostwa Powiatu Warszawskiego Zachodniego. Nim podjęto decyzje o renowacji i wyłoniono wykonawcę, nasi samorządowcy pilnowali aby sprawa ratowania kapliczki nie „spadła z wokandy”. Dziękujemy radnym pani Marii Dominiak i Zbigniewowi Szelenbaumowi oraz sołtysowi Edwardowi Foremnikowi.

15 września 2022 roku o godzinie 18:30 rozpoczęła się uroczystość „przekazania” pięknie odrestaurowanej kapliczki mieszkańcom pobliskich miejscowości i wszystkim przejeżdżającym przez to rondo. Jest to bardzo uczęszczany szlak dróg powiatowych północ-południe (z Bronisz do Babic Starych) oraz wschód-zachód (Warszawa, Macierzysz, Strzykuły, Kaputy, Umiastów).

Na uroczystość przybyło bardzo dużo osób, kapliczka była pięknie ustrojona kwiatami, zapalono znicze.

Wieloletni dyrektor Zarządu Dróg Powiatowych, Komunikacji i Transportu w Powiecie Warszawskim Zachodnim, były burmistrz Ożarowa poinformował o wykonanych pracach i przekazał dokumentację panu Pawłowi Kanclerzowi, burmistrzowi miasta.

.  Dyr. Zarządu Dróg Powiatowych  Mieczysław Wójcik

Starosta Powiatu Warszawskiego Zachodniego  pan Jan Żychliński i wicestarosta pan Wojciech Białas podziękowali mieszkańcom i wykonawcom renowacji za dbanie o nasze lokalne dziedzictwo.

Starosta Powiatu Warszawskiego Zachodniego pan Jan Żychliński

Wicestarosta Powiatu Warszawskiego Zachodniego pan Wojciech Białas

Burmistrz Ożarowa Mazowieckiego pan Paweł Kanclerz i najprawdopodobniej najstarsza mieszkanka Piotrkówka 92.letnia pani Halina Jabłecka.

Pan burmistrz podziękował również członkom naszego stowarzyszenia za spisanie i opublikowanie historii kapliczki w Wieruchowie.

Zostaliśmy nazwani tropicielami historii. Dziękujemy.

Zebranych zaskoczyli przedstawiciele firmy, która dokonała renowacji kapliczki, pani Małgorzata Gołyńska-Minkiewicz z mężem Grzegorzem. Przekazali, że we wnętrzu kapliczki był umieszczony dość duży kamień polny, który zachowali. Zobaczono go w momencie podniesienia kapliczki i przenoszenia jej w nowe miejsce. Państwo Minkowscy podkreślili, że prace konserwatorskie były dla nich sporym wezwaniem, ale firma dołożyła wszelkich starań aby zachować jak najwięcej z oryginalnej substancji sakralnego obiektu. Ta sama firma wykonała renowację bogato zdobionej, zabytkowej kapliczki w Myszczynie.

Pracownia Konserwacji Zabytków pani Małgorzata Gołyńska-Minkiewicz i Grzegorz Minkiewicz

Nie zabrakło księdza z parafii Wniebowzięcia NMP w Babicach Starych, do której należy Wieruchów. Ksiądz Tomasz Paśko pobłogosławił kapliczkę i wszystkich zebranych. Wspólnie odmówiliśmy litanię loretańska i odśpiewali „Pod Twoją obronę”. Tym samym dołączyliśmy i naszą, do trwających 103 lata modlitw przy kapliczce. Dla nas też jest ważne wezwanie kapliczki ufundowanej przez Filipa  Rejganta i Piotra Kaclerza w 1919 roku:

Ku chwale Boga i Ojczyzny.

Tablica fundacyjna została odtworzona zgodnie ze zdjęciem niezachowanej poprzedniej tablicy.

Ksiądz Tomasz został mianowany budowniczym nowego kościoła w naszej gminie. W czerwcu tego roku nastąpiło poświęcenie krzyża i placu pod budowę w Szeligach świątyni pod wezwaniem bł. Kardynała Stefana Wyszyńskiego, Prymasa Tysiąclecia. Powstanie też nowy ośrodek duszpasterski w Warszawie Chrzanowie.

Wikary w parafii Wniebowzięcia NMP w Babicach Starych, ks. Tomasz Paśko

Obecny na uroczystości pan Marcin Łada z Babic Starych, wiceprezes Związku Oficerów Rezerwy RP, rejestrujący jej przebieg, zaprosił zebranych do wspólnego zdjęcia.

Zdjęcia w tekście i galerii zostały wykonane przez Marcina Ładę, Piotra Michalczyka, Kazimierza Stachurskiego i Grażynę Lipską-Zarembę

Galeria zdjęć

Galeria zdjęć w trakcie remontu

Zdjęcia udostępnione przez wykonawcę prac konserwatorskich. Na jednym ze zdjęć widoczny głaz znaleziony we wnętrzu kapliczki u jej podnóża.

Dodatkowe informacje

dotyczące kapliczki przy rondzie  Wieruchów/Piotrkówek Duży

Zgodnie z posiadanymi informacjami Wirtualne Muzeum Ożarów Mazowiecki  informuje, że:

Pani Ewa Leszczyńska, sołtys Piotrkówka Dużego podejmowała próby ratowania i renowacji kapliczki na granicy Wieruchowa i Piotrkówka Dużego. Mimo znalezienia źródeł finansowania i wykonawcy renowacji, sprawa upadła na skutek braku porozumienia. 

Kolejne próby zwrócenia uwagi lokalnej społeczności i władz gminy na tragiczny stan kapliczki podjął pan Paweł Zdanowicz, członek Stowarzyszenia Historycznego Wirtualne Muzeum Ożarów Mazowiecki, który dzięki pomocy Państwa Anny i Piotra Kochanków opisał historię kapliczki.

Ostatnią, i skuteczną interwencję podjęło Starostwo Powiatu Warszawskiego Zachodniego, które w osobie pana Wojciecha Białasa, wicestarosty i pana Mieczysława Wójcika, dyrektora Zarządu Dróg Powiatowych doprowadziło do przesunięcia kapliczki do pasa drogowego i renowacji przez Pracownię Konserwatorską.

Mieszkańcy Piotrkówka Dużego złożyli się i z zebranych funduszy zakupili figurki do nisz kapliczki, kwiaty, znicze oraz współfinansowali odtworzenie tablicy fundacyjnej (na podstawie zachowanego zdjęcia).

Na odtworzenie tablicy fundacyjnej przeznaczono środki ze zbiórki wśród mieszkańców Piotrkówka Dużego i prywatnej darowizny pana Zbigniewa Szelenbauma, radnego  naszego miasta.

Mieszkańcy Piotrkówka Dużego starają się, podobnie jak w przeszłości, dbać o kapliczkę.

Wspomnienie o tradycji

Piotr Kochanek wspomina:
Kapliczka, choć usytuowana w granicach administracyjnych Wieruchowa, zawsze była uważana przez mieszkańców Piotrkówka Dużego za własną i otaczana przez nich z tego tytułu opieką.

Z przekazów rodzinnych wiem, ze w przeszłości, trumnę ze zmarłym mieszkańcem Piotrkówka Dużego niesiono na barkach z domu do kapliczki, tam odbywało się ostatnie pożegnanie, a dalej, do kościoła w Babicach zmarły był wieziony wozem konnym. Taka była tradycja od pokoleń.