Aleksander Kwiatkowski urodził się 5 lutego 1908 roku w Warszawie jako syn Józefa i Apolonii z Szelerów Kwiatkowskich.

Rodzice Aleksandra to Józef i Apolonia z Szelerów. Pobrali się 6 listopada 1900 roku w parafii św. Katarzyny na Służewiu.

01-59-1900-sw-Katarzyna-Sluzew-Jozef-i-Apolonia-Szelermetryka ślubu Józefa Kwiatkowskiego i Apolonii z Szelerów  po rosyjsku
i w tłumaczeniu:
Wiktoryn (obecnie dzielnica Włochy). Stało się we wsi Służew 24 października 1900 roku o 16:00.
Ogłaszamy, że w obecności świadków – Frydrycha Szelera 52 lat, który mieszka w Wiktorynie, oraz Jakuba Czecha 55 lat, który mieszka we wsi Kolonia-Opacz, obydwaj są gospodarzami– zawarto małżeństwo religijne pomiędzy Józefem Kwiatkowskim, kawalerem, przy rodzicach, 27 lat , urodzonym we wsi Kaputy powiatu  Borzęcin, mieszkającym we wsi Oltarzew  powiatu żbikowskiego, synem gospodarza Mateusza oraz Tekli z domu Kłudkiewicz, jako małżeństwo Kwiatkowskich, oraz Apolonią Szeler, panienką przy rodzicach, 18 lat, urodzoną i mieszkającą w Wiktorynie,  córką kolonistów Krzysztofa oraz Anny z domu Marczewskiej. Małżeństwo to było poprzedzone trzema ogłoszeniami w kościołach powiatów służewskiego oraz żbikowskiego 8, 15 oraz 20 października 1900 roku. Para młoda zapowiedziała, że umowa małżeńska nie została zawarta.
Pozwolenie na zawarcie małżeństwa pannie młodej udzielił jej ojciec ustnie.
Obrzęd religijny prowadziłem ja, poniżej podpisany ksiądz.
Akt ten był przeczytany oraz podpisany przez parę młodą, świadków oraz ojca panny młodej.

 

Józef  Kwiatkowski (ur. 1870 r.), ojciec Aleksandra miał dwóch braci: Szczepana i Franciszka oraz dwie siostry: Rozalię i Zofię zamężną za Jana Nikodema Lipińskiego.

W genealogii Marka Minakowskiego możemy prześledzić kolejne pokolenia Kwiatkowskich.

 

Dziadkowie Aleksandra to Mateusz (ur. 1841 r.), gospodarzący z matką w Kaputach i Tekla Franciszka Kłudkiewicz (ur. ok. 1841 r. w Zielonkach, I voto Kajak, II voto Kwiatkowska), córki Mateusza i Ewy z domu Dominiak Kludkiewiczów, gospodarzących w Kolonii Paschalin. Mateusz i Tekla Franciszka pobrali się w 1864 roku. Tekla Franciszka była wdową po Janie Kajaku (ur. w 1842 r. w Macierzyszu, synu Piotra i Marianny z Gębarzewskich), z którym wzięła ślub w 1861 roku.

 

Pradziadkowie Aleksandra to Augustyn Kwiatkowski (ur. 1811 r. i zamieszkały w Kaputach) i Urszula Chomycki (ur. 1814 r. córka Kacpra i Agnieszki z Umiastowa). Augustyn i Urszula pobrali się w 1830 roku w Borzęcinie.

 

Prapradziadkowie Aleksandra to Paweł (ur. ok. 1780 r.) i Anastazja Bozyk.

Aleksander Kwiatkowski był kartografem. Współpracował z Eugeniuszem Romerem, twórcą nowoczesnej kartografii polskiej i geografem, przy opracowywaniu atlasów Polski i powszechnych.

Dziełem Aleksandra Kwiatkowskiego jest też kaligrafia w Elementarzu Mariana Falskiego, z którego po ponad stu latach od pierwszego wydania w 1910 roku dzieci nadal uczą się czytania i pisania.

02-Elementarz-Falski-1 03-Elementarz-Falski-2
04-Elementarz-Falski-3-str-43 05-Elementarz-Falski-4-str-44

    Elementarz Mariana Falskiego z kaligrafią Aleksandra Kwiatkowskiego

W Kuźnicy Grabowskiej w Wielkopolsce (w połowie drogi  między Sieradzem a Ostrowem Wielkopolskim) działa Muzeum Elementarza im. prof. Mariana Falskiego.

Aleksander Kwiatkowski pracował w Wojskowym Instytucie Geograficznym powstałym po odzyskaniu przez Polskę niepodległości.

06-IMG-20230913-WA0003_pop

Ożenił się 5 czerwca 1932 roku z Eugenią z Żukowskich, córką Bolesława i urodzonej w 1881 roku Julianny z domu Szwarc z Wiejcy. Ślub odbył się w parafii Wniebowzięcia NMP w Kampinosie (nr akt 17/1932, brak skanu).

W 1935 roku, we Włochach urodziła się ich jedyna córka, Janina Maria Kwiatkowska (późniejsza autorka herbu miasta Ożarów).

07-IMG-20230913-WA0002_pop

W 1939 roku Aleksander Kwiatkowski wziął udział w wojnie obronnej. Dostał się do niemieckiego stalagu, z którego udało mu się uciec a dzięki znajomości języka niemieckiego, powrócić pieszo do Kampinosu, pracując po drodze na chleb u niemieckich bauerów.

08-IMG20230916102110

Drewniana łyżka wyrzeźbiona z jednego kawałka drewna przez Aleksandra Kwiatkowskiego w czasie pobytu w obozie jenieckim. Pamiątka rodzinna.

W czasie okupacji pracował jako pisarz w gminie. W Kampinosie zastał swoją żonę z małą córeczką u jej siostry. Dom był duży, rodzina zamożna, żyli jeszcze dziadkowie. Niemcy zajęli połowę domu a na podwórzu zainstalowali kuchnię polową.

09-IMG-20230913-WA0001

Zabawki wykonane przez Aleksandra Kwiatkowskiego dla córeczki

Po zakończeniu wojny Aleksander Kwiatkowski zgłosił się do Wojskowego Instytutu Geograficznego. Dostał mieszkanie w budynku tegoż instytutu w Alejach Jerozolimskich 97 (budynek o żelbetowej konstrukcji ocalał w Powstaniu Warszawskim). Rodzina Kwiatkowskich mieszkała tam 3 lata budując dom w Ożarowie Mazowieckim, gdzie ostatecznie przeprowadzili się w 1949 roku.

10-gmach-Ins-1937

Zdjęcie z „Wiadomości Służby Geograficznej nr 3-4 z 1937 roku, kwartalnika Wojskowego Instytutu Geograficznego

11-IMG20230915162858_pop

Dom Eugenii i Aleksandra Kwiatkowskich w Ożarowie w 1950 roku. Zdjęcie z kolekcji rodzinnej.

12-DSC04957

Wejście na posesję w Ożarowie Mazowieckim współcześnie.

Żona Aleksandra zachorowała na reumatoidalne zapalenie stawów. Ze względu na konieczność kilkuletniej opieki Aleksander Kwiatkowski brał prace zlecone do wykonania w domu. Sporządzał mapki do podręczników i książek.

13-IMG20230915164617_pop

Eugenia i Aleksander Kwiatkowscy z córką Janiną, zwaną Niną,  przed domem w Ożarowie Mazowieckim. Rok 1950. Zdjęcie z rodzinnej kolekcji.

14-IMG20230915163348_pop-portrety

Aleksander i Eugenia Kwiatkowscy z córką Niną. Rok 1950. Zdjęcie z rodzinnej kolekcji.

W październiku 1956 roku córka Janina Maria Kwiatkowska wyszła za mąż za Stanisława Jabłońskiego h. Jasieńczyk. Rok później, 17 grudnia 1957 roku, Eugenia Kwiatkowska (ur. 26.02.1907 r.) zmarła w wieku 50. lat. Pochowana została na cmentarzu w Ołtarzewie.

Aleksander Kwiatkowski po śmierci żony przeniósł się do Warszawy, powtórnie ożenił się 23 lutego 1959 roku z Eugenią Tuszyńską z domu Grzewacz, córką Stanisława i Marianny z Gałczyńskich. Zmarł w 1968 roku i został pochowany na Cmentarzu Bródnowskim w Warszawie.

W Bibliotece Narodowej można uzyskać wykaz pozycji, w których są prace Aleksandra Kwiatkowskiego (kaligrafa):

Blog „się rysuje” w artykule z 2020 roku „110 LAT „ELEMENTARZA”. PISMO SZKOLNE MARIANA FALSKIEGO A WSPÓŁCZESNE” omawia tajniki pisma „Elementarza”.

W Katalogu Bibliotek Uniwersytetu Śląskiego i Uniwersytetu Ekonomicznego w Katowicach można znaleźć Aleksandra Kwiatkowskiego w jednej z pozycji zasobów bibliotecznych.

Informacje biograficzne o Aleksandrze Kwiatkowskim znajdują się we wspomnieniach córki, malarki Janiny Marii z Kwiatkowskich Jabłońskiej na stronie Wirtualnego Muzeum Ożarów Mazowiecki oraz zostały przekazane wraz z fotografiami przez Tamarę i Pawła, wnuków Aleksandra Kwiatkowskiego.

Aleksander Kwiatkowski był człowiekiem wielu talentów. W zbiorach rodziny, oprócz zaprezentowanej łyżki i zabawek dla córki, zachowały się dwie rzeźby wykonane przez Aleksandra.

15-DSC07887-Eugenia-Kwiatkowska

Gipsowa rzeźba autorstwa Aleksandra Kwiatkowskiego przedstawiająca głowę jego zony Eugenii.

16-IMG-20230913-WA0000

Rzeźba Aleksandra Kwiatkowskiego w zbiorach rodzinnych.

W kolekcji prywatnej jest też grafika Aleksandra Kwiatkowskiego „Pejzaż zimowy z chłopcem” z 1965 roku.

17-A.Kwiatkowski-pop

Aleksander Kwiatkowski „Pejzaż zimowy z chłopcem”, 1965 rok

Powiązane zdjęcia:

Dodaj komentarz